யாழ்ப்பாணத்தின் சங்கனையைச் சேர்ந்த 35 வயதான பாலசிங்கம் பாஸ்கரன் கூறுகிறார், “காய்கறிகளை அறுவடை செய்ய முடியாது என்பதால்அவை விலங்குகளுக்கு உணவாக வழங்கப்படுகின்றன. "ஊரடங்கு உத்தரவு எங்கள் வாழ்க்கையை மாற்றிவிட்டது. நாங்கள் அதிக நம்பிக்கையுடன் பயிரிட்டோம். ஆனால் எங்களுக்கு கிடைத்தது அழிவுதான்.
அவர் இப்போது ஒன்றரை லட்சம் செலவு செய்து பயிரிடப்பட்ட கறி மிளகாயை ஒரு முறை மட்டுமே அறுவடை செய்ய முடியும் என்று கூறினார் .
மொத்தமாக சுமார் ஒன்பது இலட்சம் ரூபா நஷ்டம் ஏற்பட்டுள்ளதாகவும் . அறுவடை செய்து விற்பதில் உள்ள சிரமங்களையும் அவர் விவரித்தார்.
“கால் ஏக்கரில் தக்காளி தோட்டம் கைவிடப்பட்டது. அரை ஏக்கர் மிளகாயை செய்கை நான் விட்டுவிட்டேன், ஏனெனில் உள்ளூர் வர்த்தகர்கள் அவற்றை 15 அல்லது 20 ரூபாய்க்கு வாங்குகிறார்கள். நான் வங்கியில் 200,000 ரூபாய் கடன்பட்டிருக்கிறேன். மொத்தத்தில், நான் 2.5 மில்லியனுக்கும் அதிகமான க டனாளியாவேன். எனது மனைவியின் .600,000 இலட்சம் பெறுமதியான தங்கம் அடமானம் வைக்கப்பட்டுள்ளது.
அதை செலுத்துவது கடினமானது. இந்த அரசாங்கம் எங்களுக்கு எவ்வித இழப்பீடும் தரவில்லை.இப்போது நெல் கொஞ்சம் உள்ளது அது முடிந்தால் எங்களுக்கு என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை. முன்பு அறுவடை செய்யப்பட்ட உணவுகள் இப்போது முடியும் தருவாயில் உள்ளது.
.நிலைமை நீடித்தால் அது என்ன செய்வது? ”
“கொரோனாவின் காரணமாக இப்போது எல்லோருக்கும் கஷ்டம். சிலர் வெங்காயத்தை நட தயாராகி வருகின்றனர். ஆனால் விதை வெங்காயத்தின் விலை உயர்ந்துள்ளது. 15,000 ரூபா அரை ஏக்கர் நட 12 பானை அளவு விதை தேவைப்படுகிறது. சந்தை வீழ்ச்சியடையும் போது, நம்பிக்கை இல்லை, விவசாயிகள் செலவை ஏற்க தயங்குகிறார்கள்.
மற்ற விவசாயிகளின் அவல நிலையை விளக்கிய பாஸ்கரன்...
ஏற்கனவே விதைக்கப்பட்டுள்ள விதை இழப்பு காரணமாக, விவசாயிகள் எங்கு முதலீடு செய்வது என்று தெரியவில்லை. விலங்குகளின் உணவின் விலையும் மிகவும் அதிகமாக இருப்பதால் அதை இனப்பெருக்கம் செய்யக்கூட முடியாது. எனக்குத் தெரிந்த சுமார் 35 அல்லது 40 விவசாயிகள் உள்ளனர். எல்லோரும் வங்கியில் கடன்பட்டிருக்கிறார்கள்.
அரசாங்கத்திற்கு எதிராக ஆர்ப்பாட்டத்தில் ஈடுபட்ட அவர், "நாங்கள் எங்கள் பொருட்களை விற்கும்போது அரசாங்கத்திற்கு வரி செலுத்துகிறோம், ஆனால் எங்களது பொருட்கள் அழிக்கப்பட்டால் அரசாங்கம் எங்களுக்கு நஷ்ட ஈடு கொடுக்காது" என்றார்.
சித்தங்கேனியில் மற்றொரு மிளகாய் உற்பத்தியாளரான 42 வயதான மஹாலிங்கம் நித்யராஜா, தனது கைவிடப்பட்ட மிளகாய் சாகுபடியை மீட்டெடுக்க விரும்புவதாக கூறினார்.
“திடீரென்று ஊரடங்கு உத்தரவு அமுல் படுத்தியதால் வெண்டி, மற்றும் கறி மிளகாய் பயிர்கள் அழிந்துவிட்டன. கைவிடப்பட்ட மிளகாய் தோட்டத்திலிருந்து தண்ணீர் வடிகிறது. நிலைமை தொடர்ந்தால் மிளகாய் விற்க முடியுமா என்று தெரியவில்லை. எங்களுக்கு இப்போது வருமானம் இல்லை
அதற்கு காரணம் உணவு வாங்குவது கடினம். நாங்கள் பல தனியார் உணவு நிறுவனங்களுடன் பணியாற்றியுள்ளோம். சந்தை வர்த்தகர்களுக்கு வருமானம் ஈட்ட உதவியாளராக பணியமர்த்தினார்.
எங்களை பாதுகாக்க அரசாங்கம் முற்றிலும் தவறிவிட்டது . ”
வீட்டு வாடகை 2 ஆயிரம் வீதம் மாதத்திற்கு இரண்டு முறை செலுத்தப்பட வேண்டும்.ரூபா 5 ஆயிரம் போதுமானதாக இல்லை என்று அவர் மேலும் கூறினார்.
அவர் மேலும் கூறியதாவது: “இவை போரினால் அழிக்கப்பட்டபோதும் எங்களுக்கு எந்த வித அரசாங்க உதவியும் கிடைக்கவில்லை. நோய் எப்போது அழியும் என்று சொல்ல முடியாது. இந்த அழிவுக்கு அரசாங்கம் நிவாரணம் வழங்க வேண்டும். எந்த தமிழ் அரசியல்வாதிகளும் எங்களிடம் வரவில்லை.
சங்கானையைச் சேர்ந்த சி.நவரத்னம் 74 வயது கடனை அடைத்து, வாழ்க்கை நடத்த கூழி வேலை செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளார். “ அவர் ஏக்கர் அரை ஏக்கர் கத்தரி செய்தார்.
ஊரடங்கு உத்தரவால் விலங்குகள் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. மற்ற தோட்டங்களுக்கு சேதம் ஏற்படாமல் இருக்க ஒரு இடத்தில் வைத்து தீனி போட்டேன். இதனால் ஐம்பதாயிரத்துக்கும் அதிகமான நஷ்டம் ஏற்பட்டது . அறுவடை மதிப்பு ரூ .100,000 என்றார்.
நவரத்னம் மேலும் கூறினார்: “நான் அதிக முதலீடு செய்திருக்கின்றேன். அதைத் திருப்பிக் கொடுக்க வழி இல்லை. இதனால்தான் நான் மற்ற தோட்டங்களில் வேலை செய்கிறேன். கூடுதலாக, எஸ்டேட் அமைந்துள்ள நிலத்திற்கு வாடகை செலுத்த வேண்டும்.
காலை 9 மணிக்கு வேலை செய்ய வெளியேறினால் பகல் 1 மணி வரை வேலை செய்ய வேண்டும். சம்பளம் 800 ரூபா எனக்கும் மனைவிக்கும் போதுமான உணவு இல்லை.
வெளிநாடுகளில் வசிக்கும் சிலரால் 5 கிலோ அரிசி, 5 கிலோ மாவு, சீனி போன்றவை வழங்கப்படன. அது எவ்வளவு காலம் போதுமானதாக இருக்கும்? என்று கேள்வி எழுப்பினார்.
('கொரோனா தொற்றுநோய் காரணமாக வடக்கு,கிழக்கில் விவசாயிகள் கடுமையான நெருக்கடியை எதிர்கொண்டுள்ளனர் , ”என்று உலக சோசலிச வலைத்தளத்தின் ஒரு கட்டுரையிலிருந்து எடுக்கப்பட்டது.
(srilankabrief.org)
